หน้ากาก นกกางเขน และเหรียญเงิน: ที่โลกของจักรยานกับเกรซ บราวน์
เกรซ บราวน์ นักปั่นชาวออสเตรเลียมาถึงวูลลองกองเมื่อหนึ่งสัปดาห์ครึ่งที่แล้วพร้อมกับเหรียญรางวัลในใจของเธอ วิคตอเรียนวัย 30 ปี นักปั่นจักรยานเวิลด์ทัวร์กับ FDJ Suez Futuroscope ได้รับการพิจารณาให้เป็นหนึ่งในทีมเต็งสำหรับทั้งไทม์ไทรอัลเดี่ยวและการแข่งขันทางถนนในการแข่งขันชิงแชมป์โลกทางถนนปี 2022 บราวน์เป็นความหวังที่ยิ่งใหญ่ของออสเตรเลียในบ้านเกิด
ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา Brown ได้ให้ข้อมูลเชิงลึกพิเศษแก่ Guardian Australia เกี่ยวกับแคมเปญของเธอที่งานปั่นจักรยานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบนชายฝั่งเหล่านี้ในรอบกว่าทศวรรษ นี่คือการแข่งขันชิงแชมป์โลกผ่านสายตาของบราวน์
“ตื่นเต้น – และประหม่านิดหน่อย” นี่คืออารมณ์ของบราวน์ไม่กี่วันหลังจากกลับถึงออสเตรเลีย หลังจากแคมเปญ World Tour ปี 2022 ที่แข็งแกร่ง ในช่วงสองเดือนก่อนการแข่งขันชิงแชมป์โลก บราวน์ได้รับเหรียญทองไทม์ไทรอัลจากการแข่งขัน Commonwealth Games ชัยชนะในการแข่งขัน La Périgord หนึ่งวัน และชัยชนะบนเวทีที่ Challenge by La Vuelta เธอมีรูปแบบที่จะชนะเสื้อสีรุ้ง – แต่ก็ต้องแบกน้ำหนักของความคาดหวังเช่นกัน “นักกีฬาชาวออสเตรเลียได้รับความสนใจมากขึ้น” เธอกล่าว
การแข่งขันชิงแชมป์โลกเปิดฉากขึ้นในเช้าวันอาทิตย์ด้วยไทม์ไทรอัลของผู้หญิง ซึ่งเป็นสนามทางเทคนิคระยะทาง 34.2 กม. รอบถนนของวูลลองกอง “สนามมีความไดนามิก มีทุกซอกทุกมุม” บราวน์กล่าว “ยิ่งฉันเห็นมัน ฉันยิ่งคิดว่ามันเหมาะกับฉัน แต่ด้วยการแข่งแบบจับเวลา คุณจะแข่งได้เร็วที่สุดเท่านั้น จากนั้นรอดู”
บราวน์เป็นหนึ่งในนักแข่งเวลาที่ดีที่สุดในประเภท peloton โดยจบอันดับที่สี่ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่โตเกียว มีโอกาสขึ้นโพเดี้ยม และทองคำอาจอยู่ในมือของบราวน์ “ถ้าฉันมีวันที่ดีจริงๆ ฉันอาจจะชนะมันได้” เธอกล่าว – จบลงด้วยการผันตัวขึ้น เครื่องหมายคำถามทิ้งไว้ในอากาศ เราจะรู้ผลภายใน 24 ชั่วโมง
ชาวออสเตรเลียเตรียมพร้อมสำหรับหลักสูตร: FulGaz ซึ่งเป็นแพลตฟอร์มการปั่นจักรยานเสมือนจริงที่ใช้วิดีโอเพื่อจำลองหลักสูตรจริง (ไม่เหมือนกับโลกการ์ตูนของ Zwift) ได้สร้างหลักสูตรทดลองจับเวลาขึ้นใหม่สำหรับ Brown ที่อยู่ในยุโรปเพื่อทดสอบตัวเองจากอีกด้านหนึ่งของสนาม
โลก. AusCycling ยังให้ความสำคัญกับรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เพื่อลดการหยุดชะงักสำหรับทีม รวมถึงการจองโรงแรมหลักแห่งหนึ่งในใจกลาง Wollongong ใกล้กับเส้นชัย (ที่พักในเมืองชายฝั่งทางใต้มีจำนวนจำกัด และหลายทีมต้องตั้งถิ่นฐานที่โรงแรมในซิดนีย์ – รวมถึงทีมชาวดัตช์ที่เห็นนักบิดดาวรุ่งของพวกเขาถูกจับกุมหลังจากการทะเลาะวิวาทกันในช่วงดึก)
AusCycling ยังใช้โปรโตคอล Covid-19 ที่เข้มงวด ซึ่งหมายความว่าบราวน์และเพื่อนร่วมทีมของเธออยู่ในฟองสบู่ที่โดดเดี่ยว แม้จะอยู่ในเมืองเดียวกับครอบครัวและเพื่อนฝูง – เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือน หรือในกรณีของนักแข่งบางคน หลายปี – ทีมต้องแยกจากคนที่ตนรัก
ผลกระทบทางอารมณ์ของมาตรการเหล่านี้เพิ่มขึ้นจากทีมอื่น ๆ ที่ใช้แนวทางที่ผ่อนคลายและผสมผสานอย่างอิสระ “มันยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรู้ว่าชาติอื่นไม่จริงจังกับเรื่องนี้” บราวน์ยอมรับ “ฉันไม่ได้เจอครอบครัวมาหลายเดือนแล้ว ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากที่จะรู้ว่าพวกเขาอยู่ใกล้ๆ แต่ฉันไม่เห็นพวกเขา แต่เป็นอีกหนึ่งการเสียสละที่คุณต้องทำ ในที่สุดสัปดาห์อื่นคืออะไร”
ระเบียบปฏิบัติของโควิดหมายความว่าแผนการแต่เนิ่นๆ สำหรับ Guardian Australia ในการรวมทีมเข้ากับทีม เช่นเดียวกับการแข่งขันชิงแชมป์โลกครั้งก่อนบนลู่วิ่งและถนนนั้นไม่ได้ผล การสัมภาษณ์เหล่านี้ดำเนินการทางโทรศัพท์ทั้งหมด ยกเว้นการสัมภาษณ์ตัวต่อตัวหลังการแถลงข่าว ทีมออสเตรเลียถูกสวมหน้ากากทุกครั้งที่ปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชน ระแวดระวังที่จู่ ๆ ก็ดูเหมือนจะรอบคอบเมื่อมีการติดเชื้อใน peloton โดย Demi Vollering ของเนเธอร์แลนด์ถอนตัวจากการแข่งขัน
โรคระบาดไม่ได้เป็นเพียงภัยคุกคามต่อผู้ขับขี่เหล่านี้ ประชากรนกของวูลลองกองกำลังเป็นข่าวพาดหัวไปทั่วโลก โดยมีนกกางเขนบินโฉบไล่นกที่ไม่คุ้นเคยกับการปัดป้องนก (และแม้แต่นกนางนวลทะเลก็เข้ามามีส่วนร่วมด้วย) “ฉันถูกโฉบมาสองครั้งแล้วตั้งแต่อยู่ที่นี่” บราวน์กล่าว “ฉันค่อนข้างกลัวพวกนกกางเขน”
‘ฉันรู้ว่ามันกำลังจะใกล้เข้ามาแล้ว’
วันอาทิตย์ – วันแห่งการพิจารณาคดีครั้ง
วันนี้มาถึงแล้ว หลายเดือนแห่งการเตรียมการมาถึงแล้ว – แข่งกับเวลา นักบิดชาวออสเตรเลียเป็นนักบิดคนที่ 10 ที่กลิ้งลงจากทางลาดและเข้าสู่สนาม 34.2 กม. หลังจากใช้ความพยายามอันทรงพลังและควบคุมได้ Brown ก็จับเวลาได้เร็วที่สุด นั่ง Hot Seat ซึ่งเป็นที่นั่งจริงบนแท่นยกสูงใกล้กับเส้นชัย และนั่งรออย่างประหม่าและยาวนาน
“ฉันคาดว่าจะอยู่ในที่นั่งร้อนเพราะฉันยังเช้าอยู่” เธอกล่าว “ฉันมีความสุขกับอัตราความเร็ว เวลา และพลังของฉัน แต่ถึงแม้คุณจะขี่ได้ดี ก็ไม่ได้หมายความว่าคุณมีมันอยู่ในกระเป๋า ฉันไม่รู้ว่ามันจะวางฉันอย่างไร”
ด้วยสนามที่มีนักแข่ง 43 คนกระจายอยู่สามระลอก จะใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงกว่าที่บราวน์จะรู้ว่าเวลาของเธอเร็วพอที่จะรักษาตำแหน่งแชมป์โลกหรือไม่ โชคดีที่ครอบครัวของเธอมารวมตัวกันใกล้ที่นั่งอุ่นใจ บราวน์จึงคอยตามพวกเขาห่างๆ ในขณะที่คอยจับตาดูผลลัพธ์ที่กำลังจะมาถึง
ความตึงเครียดในอากาศสามารถสัมผัสได้เมื่อนักปั่นคนสุดท้ายเคลื่อนตัวเข้าสู่สนาม เวลาของบราวน์เทียบเคียงได้กับแอนเนมีก ฟาน วลูเตน แชมป์โลกรุ่นทดลอง 2 สมัย และเสื้อแข่งสีรุ้งก็ดูจะจับต้องได้ “ว้าว” บราวน์นึกถึงความคิดในตอนนั้น “นั่นเป็นความแตกต่างอย่างมาก ไม่ว่าฉันจะบินไม่เก่งหรือเธอกำลังมีวันที่แย่”
มันกลายเป็นอย่างหลัง Ellen van Dijk เพื่อนร่วมชาติของ Van Vleuten จากนั้นนาฬิกาจับเวลาเร็วกว่า Brown ในการตรวจสอบเวลากลาง จะลงถึงกิโลเมตรสุดท้าย ผู้ขับขี่คนสุดท้ายในสนาม ฟาน ไดจ์ค ในการต่อสู้กับเวลาและบราวน์ในที่นั่งร้อน “ฉันรู้ว่ามันใกล้จะถึงแล้ว” บราวน์กล่าว
เป็นการรอคอยที่ทรมาน จากนั้น ฟาน ไดจ์ค ก็ยิงเข้าเส้นชัย เร็วกว่า บราวน์ 12 วินาที หญิงชาวดัตช์ชะลอความเร็วในส่วนสุดท้าย – หากเส้นทางยาวกว่าหนึ่งกิโลเมตร บราวน์อาจเป็นแชมป์โลก แต่ก็ไม่เป็นเช่นนั้น นักบิดชาวออสเตรเลียกระเด็นตกจาก Hot Seat สุดท้ายคว้าเหรียญเงินกลับบ้านแทน
“ฉันเห็นสายรุ้งที่เป็นไปได้ นั่งอยู่บนที่นั่งร้อน” เธอกล่าว “มีความผิดหวังเล็กน้อย แต่ไม่นาน” นับเป็นเหรียญรางวัลแรกของบราวน์ในการแข่งขันชิงแชมป์โลก “เป้าหมายของฉันคือการได้ขึ้นโพเดี้ยม และความฝันของฉันคือการชนะการแข่งขัน” เธอกล่าวในการแถลงข่าวครั้งต่อไป “ฉันบรรลุเป้าหมายและฉันยังสามารถมุ่งสู่ความฝันนั้นได้” มันเป็นบทกวีที่เธอใช้ในการสัมภาษณ์ออกอากาศหลังการแข่งขัน “ฉันคิดว่าใช่ นั่นสรุปความรู้สึกของฉันจริงๆ ดังนั้นฉันจะใช้มันอีกครั้ง”
‘อะไรก็เกิดขึ้นได้’
วันอังคาร – สองวันหลังจากการทดสอบจับเวลา สี่วันจะถึงการแข่งขันบนท้องถนน
ในช่วง 48 ชั่วโมงนับตั้งแต่การพิจารณาคดีครั้งนี้ บราวน์ได้ไตร่ตรองเกี่ยวกับการแข่งขัน เธอคือ อืม-เอ็ด และ อ่า-เอ็ด เล่นซ้ำการแข่งขันในใจของเธอ นักแข่งชาวออสเตรเลียมีคะแนนติดลบในรอบที่สองจากสองรอบของวงจรรอบเมืองเพื่อจบการแข่งขัน
เธอจะไปได้เร็วกว่านี้ในรอบแรกได้ไหม “คุณมักจะมองย้อนกลับไปและคิดว่า ‘ฉันทำวินาทีเหล่านั้นได้ที่ไหน'” เธอกล่าว “ถ้าฉันเดินรอบแรกแบบเดียวกับที่ฉันวิ่งในรอบแรก บางทีฉันอาจจะชนะ? แต่คุณไม่รู้หรอกว่า ถ้าฉันไปหนักกว่านี้ในครั้งแรก ฉันจะตายไหมเมื่อถึงเส้นชัย”
เหรียญเงินของเธอให้รางวัลและแรงจูงใจ บราวน์มาเล่นกีฬาค่อนข้างช้า โดยหยิบจักรยานขึ้นมาขี่เป็นครั้งแรกในปี 2015 (ก่อนหน้านี้เธอเคยเป็นนักวิ่ง แต่ก็ต้องทนกับอาการบาดเจ็บซ้ำๆ) เธอก้าวหน้าอย่างรวดเร็วตั้งแต่นั้นมา โดยอ้างว่าเธอประสบความสำเร็จในประเทศภายใน 18 เดือนและเซ็นสัญญาอาชีพก่อนฤดูกาล 2019 บราวน์เพิ่งเข้าร่วมการแข่งขัน World Tour เพียงสี่ปี เธอรู้ดีว่าเธอยังต้องเติบโตอีกมากในอนาคต
“ฉันรู้ว่าทุกๆ ปี ฉันต้องได้รับมากขึ้นในด้านแอโรไดนามิก ทักษะ และพละกำลัง” เธอกล่าว “มันไม่เหมือนว่าฉันไปถึงเพดานแล้ว แต่ฉันรู้ว่าผู้ขับขี่คนอื่นๆ ทุกคนก็สร้างความก้าวหน้าเหล่านั้นในกล่องเครื่องมือของตนเองเช่นกัน” ซึ่งแตกต่างจากการแข่งรถบนถนนที่การแข่งขันสามารถกำหนดได้ด้วยโชคและเหตุบังเอิญ การแข่งกับเวลานั้นบริสุทธิ์ “คุณไม่มีทางชนะการทดสอบครั้งโดยบังเอิญ” บราวน์กล่าว
ตอนนี้ความสนใจหันไปที่การแข่งขันบนท้องถนน บราวน์ทำกิจกรรมเบาๆ บนจักรยานเพื่อให้ขาวิ่งได้เต็มที่ และเชียร์รุ่นน้องชาวออสเตรเลียในการแข่งขันของพวกเขาเอง เหรียญเงินช่วยเพิ่มความมั่นใจ – ฟอร์มของเธอดีอย่างเห็นได้ชัด “ฉันมั่นใจในสิ่งที่ฉันเตรียมไว้” เธอกล่าว “ฉันหวังว่ามันจะมารวมกันได้ แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้”
‘มันฉลาดสำหรับทีมที่จะมีตัวเลือก’
วันศุกร์ – วันก่อนการแข่งขันทางถนน
หากมีความกระวนกระวายใจในทีมออสเตรเลีย ก็จะไม่แสดงว่าเป็นทีมนักแข่งแปดคน – Brown, Georgia Baker, Brodie Chapman, Sarah Roy, Alexandra Manly, Sarah Roy, Amanda Spratt, Josie Talbot – แถลงข่าวด้วยความร่าเริง ในบ่ายวันศุกร์ นักปั่นจักรยานขี่ให้กับทีมการค้าข้ามชาติตลอดทั้งฤดูกาล โดยจะมาร่วมกันในสีประจำชาติเพียงปีละครั้งหรือสองครั้งเท่านั้น ซึ่งหมายความว่าความสามัคคีภายในทีมชาตินั้นไม่ได้รับประกันเสมอไป (ในอดีตทีมอื่น ๆ มักจะมีปัญหากัน) แต่ชาวออสเตรเลียได้ใช้เวลาในช่วงปีที่ผ่านมาอย่างมีสติในการทำงานร่วมกันเป็นทีม มันแสดงให้เห็น. “ในฐานะทีม เราชนะด้วยกัน และเราแพ้ด้วยกัน” รอย กล่าวกับสื่อ
ชาวออสเตรเลียมีสองตัวเลือกในการเป็นผู้นำในการแข่งขันบนท้องถนน – บราวน์และแมนลี่ “อเล็กซ์เป็นนักวิ่งที่เก่งมากเมื่อสิ้นสุดการแข่งขันที่ยากลำบาก ดังนั้นเธอจึงต้องช่วยตัวเอง” บราวน์กล่าว “ฉันจะทำสิ่งที่ฉันทำ แข่งกับสัญชาตญาณของฉัน และดูว่ามันจะออกมาเป็นอย่างไร”
หากการแข่งขันจบด้วยการสปรินต์ติดต่อกัน Manly จะเป็นตัวเลือกของออสเตรเลีย ถ้ามันแยกออกจากกันและตัวเลือกเล็ก ๆ น้อย ๆ หายไปในรอบปิด พวกเขาจะต้องการให้บราวน์มีส่วนร่วม การแบ่งหน้าที่แบ่งเบาภาระบนบ่าของบราวน์ได้บ้าง “ฉันพบว่ามันเครียดเมื่อคุณเป็นผู้นำแต่เพียงผู้เดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการแข่งขันเช่นนี้ ซึ่งมีสถานการณ์ต่างๆ มากมายที่สามารถเกิดขึ้นได้” เธอกล่าวเสริม “มันฉลาดสำหรับทีมที่จะมีตัวเลือก” (ชายชาวออสเตรเลียเข้าร่วมกับนักแข่งคนเดียว Michael Matthews แม้ว่าจะได้รับเหรียญทองแดงในวันอาทิตย์)
หลังจากที่บราวน์แถลงข่าวเสร็จสิ้น ทีมจะมีเซสชันสรุปสุดท้ายหนึ่งเซสชันเพื่อพูดคุยถึงแผนสำหรับการแข่งขัน บราวน์จะพยายามปิด เธอบอกว่าเธอวางแผนที่จะลง Netflix “ฉันกำลังดูการแสดงหลังหายนะอยู่ในขณะนี้ แต่มันคงไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดที่จะทำให้ฉันสงบลง มันทำให้ฉันฝันร้าย” เธอหัวเราะ “งั้นวันนี้ฉันอาจจะเลือกอะไรเบาๆ ดีกว่า” (Guardian Australia แนะนำให้รีเมค ‘Heartbreak High’)
ครั้งหนึ่งเคยยืนบนโพเดี้ยมชิงแชมป์โลกต่อหน้าผู้ชมในบ้านของเธอในสัปดาห์นี้ บราวน์หวังว่าจะได้ทำซ้ำในวันเสาร์นี้ “การทำแบบนั้นอีกครั้งคงจะเป็นเรื่องยิ่งใหญ่ทีเดียว” เธอกล่าว หากเธอพบว่าตัวเองอยู่ในกลุ่มผู้นำในช่วงท้ายของการแข่งขัน บราวน์จะมีเพียงความคิดเดียวคือ “ฉันจะคิดว่า – ‘ฉันจะชนะได้อย่างไร'”
‘วันของฉันเสร็จสิ้น’
วันเสาร์ – วันแห่งการแข่งขันบนถนน
วูลลองกองตื่นขึ้นมาท่ามกลางเมฆครึ้มและคำขู่ของฝน ขณะที่ทีมเริ่มย้ายไปยังเส้นสตาร์ทในเฮเลนส์เบิร์ก ทางตอนใต้ของซิดนีย์ เป็นช่วงเช้าที่สบายๆ – เยาวชนหญิงจะลงแข่งก่อน ดังนั้นทีมชั้นยอดจะยังไม่เริ่มจนกว่าจะถึงเวลาพักเที่ยง แต่มันก็ยากที่จะผ่อนคลายด้วยการแข่งขันทางถนน 164.3 กม.
ข้างหน้า (ระยะทางที่ยาวที่สุดในประวัติศาสตร์หกทศวรรษของการแข่งขัน) บนอินสตาแกรม Peta Mullens นักปั่นจักรยานชาวออสเตรเลียโพสต์ภาพข้อความที่ถูกฉีดบนถนนที่ไหนสักแห่งในสนาม: “Go Grace” บราวน์มีความยินดี “ทาสีถนนครั้งแรกของฉัน” เธอกล่าวเสริม
peloton ม้วนออกและลงไปที่ถนนเลียบชายฝั่ง ตอนนี้ฝนกำลังตกอยู่ ทัศนียภาพสวยงามน่าทึ่ง ด้วยภาพถ่ายทางอากาศอันสวยงามของสะพาน Sea Cliff ที่ฉายไปทั่วโลก ซึ่งเป็นหนึ่งในเหตุผลที่รัฐและรัฐบาลกลางให้การสนับสนุนส่วนหนึ่งในการแข่งขันชิงแชมป์ที่ยาวนานตลอดสัปดาห์นี้
การแข่งขันมุ่งหน้าสู่การปีนเขาที่สำคัญ Mount Keira แต่ก็ขาดการดำเนินการอย่างน่าประหลาดใจ Van Vleuten สตาร์ชาวดัตช์คาดว่าจะโจมตีในการปีนขึ้นไป แต่หลังจากหักข้อศอกของเธอในวันพุธที่ผ่านมาก็ยังไม่เด่น ดูเหมือนว่าจะโยนทีมอื่นซึ่งสร้างแผนการแข่งของพวกเขาเพื่อรอดอกไม้ไฟของชาวดัตช์ “มันเป็นผลลบมากกว่าที่เราคาดไว้มาก” บราวน์เล่าในภายหลัง “มันไม่ได้เกิดขึ้นกับเคียร่าเลย”
ฝนห่าใหญ่เริ่มเหลืออีก 30 กม. ชาวออสเตรเลียตัดสินใจลงแข่งในสนามด้วยการโจมตีเดี่ยวติดต่อกันสามครั้งท่ามกลางสายฝน จากสแปรตต์ บราวน์ และรอย ไม่มีใครติด ความพยายามของชาวออสเตรเลียในการควบคุมการแข่งขันต้องสะดุดลง และเมื่อการคัดเลือกรอบสุดท้ายสร้างชื่อเสียงในช่วงปิดการแข่งขัน ก็ไม่มีชาวออสเตรเลียคนใดที่สามารถอยู่ร่วมกับพวกเขาได้
“ฉันตระหนักว่าฉันไม่ได้อยู่ในการแข่งขันกลางรายการที่ดี” บราวน์สะท้อน การโจมตีเป็นความพยายามที่จะเขย่าขวัญ “บางครั้งเมื่อคุณรู้สึกแย่ คุณสามารถสลัดมันออกไปได้ เมื่อคุณลงจากรถด้านหน้า คุณอาจรู้สึกดีขึ้น” บราวน์กล่าว “แต่เปล่า ฉันเดินไปตามถนนแล้วก็ยังรู้สึกแย่อยู่ดี” เมื่อบราวน์ถูกทิ้งในการปีนรอบสุดท้ายของวัน เธอยอมรับว่า “สำเร็จแล้ว” ในที่สุดเธอก็จบอันดับที่ 35; Van Vleuten ชนะการแข่งขันในการโจมตีที่น่าทึ่งในช่วงกิโลเมตรสุดท้ายแม้ว่าข้อศอกจะหักก็ตาม
‘เมื่อคุณไม่มีขา…’
วันอาทิตย์ – วันหลังจากการแข่งขันบนถนน
มันจะไม่เป็นเช่นนั้น “ฉันรู้สึกหลายอย่าง” บราวน์พูดในเช้าวันต่อมา “เมื่อวานนี้เป็นการแข่งขันที่แปลกประหลาด – มันค่อนข้างแตกต่างจากที่เราคาดไว้” เธอยังคงประมวลผลการจบการแข่งขันที่น่าผิดหวังของเธอ “ทีมงานเชื่อมั่นในตัวฉันจริงๆ และทำงานหนักเพื่อฉันตลอดทั้งวัน เช่นเดียวกับอเล็กซ์ แมนลี” บราวน์กล่าวต่อ “คุณรู้สึกว่ามีความรับผิดชอบในการแสดง แต่เมื่อคุณไม่มีขา คุณก็ทำอะไรไม่ได้มาก”
แม้จะล้มเหลวในการแข่งขันบนท้องถนน แต่บราวน์ก็มองหาข้อดี การมีการแข่งขันชิงแชมป์โลกบนถนนในออสเตรเลียเป็นโอกาสที่หาได้ยากในการแข่งรถต่อหน้าฝูงชนในบ้าน “ฉันคิดว่าฉันต้องทิ้งความผิดหวังไว้ข้างหลังและจดจ่อกับองค์ประกอบพิเศษที่น่าตื่นเต้นของวัน” เธอกล่าว “เหมือนไปปีนเขา มีคนโห่ร้อง เรียกชื่อเรา วิ่งอยู่ข้างๆ มันเติมพลังให้ฉัน”
แคมเปญจบลงด้วยการรับประทานอาหารค่ำแบบทีมในคืนวันเสาร์ที่ร้านอาหารอิตาเลียนในท้องถิ่น ซึ่งโพสต์ภาพของชาวออสเตรเลียบนอินสตาแกรมพร้อมคำบรรยายว่า “กินพาสต้า ขี่ให้เร็วขึ้น” โชคดีสำหรับบราวน์ หลังจากผ่านฤดูกาลอันเหน็ดเหนื่อยมา ก็ไม่จำเป็นต้องรับประทานคาร์โบไฮเดรตอีกต่อไป การแข่งขันบนท้องถนนทำให้แคมเปญในปี 2022 ของเธอสิ้นสุดลงและวันหยุดกำลังรออยู่ “ฉันจะปิดเครื่องเป็นเวลาสามสัปดาห์และใช้เวลาพักผ่อน” เธอพูดจากสนามบิน
ความผิดหวังในวันเสาร์ และการอยู่ห่างจากเสื้อของแชมป์โลกเพียงไม่กี่วินาทีในการพิจารณาคดีครั้งก่อนเมื่อสัปดาห์ก่อน ได้เติมเชื้อไฟให้กับแรงจูงใจของบราวน์ ผู้ชนะนั้นมีทั้งบราวน์ที่อายุมากกว่า 30 ปี – ฟาน ไดจ์คอายุ 35 ปี, ฟาน วลูเตนอายุ 39 ปี – แสดงว่าเวลาเข้าข้างเธอ “ดูเหมือนว่าเครื่องในของผู้หญิงจะดีขึ้นตามอายุ” เธอหัวเราะ “มันยังไม่จบแน่นอน”
นอกจากการแข่งขันรายการสำคัญในปฏิทิน World Tour แล้ว การแข่งขันชิงแชมป์โลกปี 2023 และโอลิมปิกปี 2024 ก็อยู่ในสายตาของบราวน์แล้ว “สำหรับการทดสอบตามเวลา ฉันรู้ว่าฉันสามารถตั้งเป้าหมายให้ชนะได้จริงๆ” เธอกล่าว แต่นั่นเป็นงานที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า อันดับแรก วันหยุดที่สมควรได้รับหลังจากสัปดาห์ที่เหน็ดเหนื่อยแต่ประสบความสำเร็จในการแข่งขันชิงแชมป์โลกบนถนนในบ้านของเธอ’
สามารถอัพเดตข่าวสารเรื่องราวต่างๆได้ที่ andavida.com